1 januari tweeduizend twaalf- 1 januari tweeduizend vierentwintig
Afscheid van een aftredend bestuurslid van HV Drenthe
Een terugblik
Ik, Fieneke Stronkhorst, ben geboren op 6 november 1944 en direct na mijn geboorte gedoopt in de Nederlands Hervormde kerk in Zuidhorn. Vele jaren ging/moest ik met mijn ouders naar de kerk. Mijn vader was toen burgemeester van de gemeente Zuidhorn. Wij hadden een eigen kerkbank voor het gezin, tegenover de preekstoel van de dominee. Tot mijn 16de ging ik naar de catechisatie, maar ik heb geen belijdenis gedaan. Vele jaren later ben ik lid geworden van het Humanistisch Verbond, een vereniging op humanistische grondslag. Binnen de vereniging ben ook ik, wie niet, “groot” geworden met de 5 postulaten (humanistische kernideeën) van Jaap van Praag. Ik heb jaren, met heel veel plezier, Humanistisch Vormingsonderwijs en Levensbeschouwing gegeven. Bij deze lessen onderzoeken leerlingen levensvragen op een interactieve, speelse en creatieve manier. Het geeft kinderen de gelegenheid om zo een eigen waardenbesef en een eigen kijk op het leven te ontwikkelen.
In 2009 ging ik, na 45 jaar in het onderwijs werkzaam te zijn geweest, met pensioen. Naast al mijn sportieve activiteiten, ben ik nog een paar jaar actief geweest als vrijwilliger op een aantal scholen
Vroeger was je op je 21ste meerderjarig. Vanaf dat moment heb ik in allerlei besturen gezeten: de landelijke jeugdraad van de gymnastiekvereniging, tennisverenigingen, organiseren van zomerkampen in Giethoorn, schoolbesturen, Unicef Regionaal Comité Drenthe. Besturen zit, met dank aan mijn ouders, in mijn DNA.
Het was daarom ook niet zo vreemd dat ik, op een dag in 2012, het idee had om een steentje te willen bijdragen als bestuurslid van het Humanistisch Verbond van de afdeling Assen. Dat dit een “slapende” afdeling was, wist ik niet. Er was wel een samenwerkingsverband met HV Groningen. Dit was een win-winsituatie, daardoor kon de afdeling blijven bestaan; heel belangrijk. Echter, wat te doen met mijn ambitie en enthousiaste gedrag. Wat ga ik doen. Wel of niet instappen. Wat is wijsheid. Wijsheid is mij te verhouden tot mijn tekortkomingen en dan heb ik weer wijsheid nodig van mensen om mij heen. Het doel van de Humanistische kernwaarden wil ik graag uitdragen, anderen inspireren en dan graag met een enthousiast bestuur en de leden. Dus nam ik mij voor om er weer een actieve afdeling van te maken, maar hoe? Op dat moment, geen idee. Ik dacht: het zal veel energie kosten, maar het zal ook veel energie opleveren.
In 2013 is het mij gelukt een voltallig bestuur te vormen. De afdeling heeft verschillende namen gehad. Van oorsprong was het de afdeling Assen. In 2016 werd het de afdeling Assen e.o., dit vanwege de samenvoeging met de afdelingen Hoogeveen en Meppel/Steenwijk, dit vanwege een gebrek aan bestuursleden. In 2021 werd het de afdeling Drenthe, vanwege toevoeging van de afdeling Emmen, ook daar vanwege gebrek aan bestuursleden.
Vanaf het jaar 2012 heb ik alle cursussen, bijeenkomsten en andere activiteiten, die we hebben georganiseerd voor de leden, bijgehouden. Het is een indrukwekkende lijst geworden. Met gepaste trots kijk ik terug op een prachtig HV tijdperk, waaraan ik mijn bijdrage heb mogen leveren.
Een vooruitblik
Eén van de belangrijkste kenmerken van de Waddenzee (25 jaar lang dichtbij gewoond) is het getij. Door het getij hebben we in het waddengebied ongeveer twee keer per dag hoog- en twee keer per dag laagwater. En tussen hoog en laag water is het eb, tussen laag en hoog water vloed. Het op en neergaan van het zeewater veroorzaakt stromingen. Ook leiden eb en vloed uiteindelijk tot een andere aanblik van het waddengebied. Dit gegeven stemt mij altijd tot nadenken. Het biedt soms diepere, andere inzichten.
Voor mij is het nu tijd om af te treden als bestuurslid van de afdeling Drenthe van het Humanistisch Verbond. Het HV was, is en blijft hopelijk voor mij een inspiratiebron en een ontmoetingsplek om met elkaar in gesprek te gaan over filosofische en maatschappelijke onderwerpen en over persoonlijke zingevingsvragen.
Ik wil graag alle leden, bestuursleden en andere vrijwilligers, van toen en nu, bedanken voor hun inzet voor onze afdeling HV Drenthe met om en nabij de 630 leden. Ook dank voor de prettige samenwerking met de besturen van Groningen en Friesland (HV Noord ) en met de bestuursleden van het Landelijk bureau. Niet in de laatste plaats dank voor mijn geliefde en ‘assistent’ Anne, want we hebben de nodige HV-activiteiten samen gedaan en zullen dat blijven doen, maar dan in een andere vorm. Vrijheid in gebondenheid.
Tot slot
Mijn vader had ooit een boekje, gedrukt in 1947, met toespraken gekregen met de titel Ik heb gezegd!
Ik citeer de laatste paar zinnen van een toespraak: Ik hoop van U allen, dat het U goed moge gaan in de toekomst, dat gij tevreden moogt zijn in Uw werk, gelukkig in Uw persoonlijk leven. Ik besluit met den afscheidsgroet, dien ik ontleende aan de vrome dichteres Hadewijch: VAERT WEL ENDE LEVET SCONE
Hartelijke groeten,
Fieneke